Stefan kent elke school op zijn duimpje

Stefan: “Ik ga altijd voor hoge kwaliteit tegen zo min mogelijk kosten, want ook mijn werk staat in dienst van het kind. Alles wat mijn afdeling weet te besparen, kan weer worden gebruikt voor het onderwijs en de kinderen. Daar doe ik dus altijd mijn best voor.”

Wie is Stefan Jansen?

Stefan Jansen, bijna 58 jaar, begon zijn carrière op de technische school. Via zijn werk in de aannemerswereld, kwam hij terecht op De Poldervaart. Daar begeleidde hij het werk rondom de toenmalige nieuwbouw en werkte hij tijdelijk als handvaardigheidsleerkracht. Totdat hij Martijn de Boer leerde kennen en als diens rechterhand bij de Dienst Educatie van de gemeente Schiedam ging werken. Dat was de afdeling die toen nog over de huisvesting van de openbare scholen ging.

Stefan: “Door Martijn de Boer ben ik geworden wie ik nu ben. Als gebouwenbeheerder help ik iedereen die geholpen moet worden. Ik stuur de conciërges aan en probeer directeuren te ontlasten. Dat is geen baan van 9 tot 5, ik ben altijd met mijn scholen bezig. Er is natuurlijk niets ‘van mij’ bij, maar zo voelt het wel.

Op het stafbureau zeggen ze: ‘Als je het aan Steef vraagt, dan wordt het gedaan.’ Dat is ook zo. Het is zo’n leuke baan. Ik zie het niet als werk, het is meer hobby. Gelukkig heb ik collega’s die ook een beetje op mij passen en mij af en toe een beetje afremmen.

Ik voel mij heel erg betrokken bij de organisatie en help mijn collega’s graag. Het maakt mij niet uit of het de directeur is of iemand die de koffie zet. Iedereen krijgt van mij evenveel aandacht. Je doet het nooit alleen, we hebben elkaar allemaal nodig. Dat vind ik belangrijk om uit te dragen.”

Wat doet een gebouwbeheerder?

Stefan: “Als gebouwenbeheerder probeer ik de directeuren van de Primo- en Wijzer-scholen zo veel mogelijk te ontlasten. Die moeten zich vooral bezig kunnen houden met het onderwijs in goede banen leiden. Daarom help ik ze met alles wat met huisvesting te maken heeft. Als er iets verbouwd moet worden, als er nieuwbouw moet komen, bij stankoverlast, inbraak, te hoge of juist te lage temperaturen… Dat doe ik niet alleen, maar samen met Martijn en Olivier op het bestuurskantoor. En natuurlijk met de conciërges op de scholen.

We hebben fantastische conciërges onder onze hoede. Daar ben ik heel blij mee. Als je op een school vraagt: wat zou je zonder de conciërge moeten, dan gaan ze allemaal gillen. Datzelfde geldt voor mij. De conciërge op de school is mijn eerste aanspreekpunt, mijn rechterhand. Die doet belangrijk voorwerk door handen en voeten te geven aan het probleem. Door foto’s te maken, door te onderzoeken of we een klus zelf kunnen of toch iemand in moeten schakelen. Ik kan niet werken zonder de conciërges. Nog te vaak is de conciërge een ondergeschoven personeelslid in het onderwijs. Die mag veel meer gewaardeerd worden. Daar maak ik mij sterk voor.

Eigenlijk zou ik nog wel veel meer van die goede conciërges willen hebben. Ik zou dan graag een technische dienst met ze op willen zetten. Bijvoorbeeld door op het gebied van huisvesting samen te werken met besturen in de regio. Met zo’n technische dienst zouden we nog meer zelf kunnen oplossen, waardoor we minder bedrijven hoeven in te huren. Dat is mijn stip op de horizon.”

Trots

“Maar voorlopig ben ik vooral heel erg trots dat onze huisvesting zo goed staat. Als je dat vergelijkt met andere organisaties, lopen wij daarin echt voor. Dat vind ik wel een compliment naar ons drieën toe. Dan bedoel ik Martijn, Olivier en ik. Wij kunnen echt lezen en schrijven met elkaar.

Sinds een tijdje hebben we een nieuw computersysteem. Daarin kunnen directeuren en conciërges hun problemen melden. Door dat systeem kunnen we zaken veel efficiënter oppakken. Het werk is ook minder ad hoc. Daardoor kunnen we meer clusteren en dat bespaart geld, omdat we minder vaak dure bedrijven in hoeven te huren.

Ik moet wel eerlijk zeggen dat de snelle, digitale wereld mij wel een beetje heeft ingehaald. Mijn hoofd zit altijd vol met vragen van mensen die bellen. Dat kan ik allemaal goed onthouden, mijn hoofd is mijn laptop. Maar als er iets met mij gebeurt, dan kun je die harde schijf niet kopiëren. Daarom moet ik er ook gewoon voor zorgen dat de administratie in het systeem in orde is. Daar ben ik niet zo heel erg goed in. Maar ach, iedereen heeft dingen die hij wel of niet kan. Dat kun je maar beter benoemen.”

Tot in 2021!

“Dat is meteen ook wat ik zo leuk vind aan mijn werk bij Primo en Wijzer: het feit dat ik mijzelf kan zijn. Ik kan mij uitten en ik krijg de kans om aan de buitenwereld te laten zien waar ik goed in ben. Dat maakt de werksfeer zo prettig. Sinds ik voor Primo en Wijzer werk heb ik nooit echt idee gehad dat is voor een baas werk. Alle medewerkers zijn een schakel van de ketting. De een doet dit, de ander dat en samen ben je een geheel. Dat is hun kracht. Zeker op het gebied van huisvesting dragen we dat uit. Daar ben ik trots op. Ik ben blij dat ik voor deze organisaties mag werken. Dat doe ik dan ook met veel overgave. Je blijft natuurlijk niet zomaar ergens 18 jaar werken.

Ik hoop dat we in 2021 iedereen weer in levenden lijve kunnen zien. Ik wens iedereen fijne kerstdagen en een goed uiteinde!”